Temel arazi kullanım türlerinden biri olan tarım arazileri, çoğunlukla artan rakıma bağlıdır. Azalan bir eğilim göstermektedir. Çünkü yer şekillerine bağlı olarak irtifa artışı Genel olarak eğimin artması nedeniyle tarımsal faaliyetlere uygun ova alanlarında azalmaya neden olmaktadır. Tarım alanlarının azalmasında rakımın artmasının önemli etkisi iklimdir.

Elementlerin değişimine bağlı olarak vejetasyon süresi kısalır. Otlatma alanları ise yükseklikten daha az etkilenen bir karakter sunar. Bununla birlikte, tarımda kullanılmayan alanlardan oluşan otlaklar, tarım alanları çevresinde ve yüksek bölgelerde genişleme eğilimi gösterir.

Ne Ekilir, Tarımı Nedir?

Ülkemizde tarımın yaygın olarak yapıldığı yerlerden biri olan Afyon ilinde ekilebilir arazinin yaklaşık üçte ikisi buğday ve arpa başta olmak üzere hububat ile üretilmektedir. Ağırlıklı olarak yöre halkının tükettiği bu tahıllar dışında kentin en önemli tarım ürünü haşhaştır.

Türkiye’nin haşhaş üretiminin yaklaşık yarısı Afyonkarahisar’da yapılmaktadır. Haşhaş kapsüllerinden tıpta afyon kullanılır ve tohumlarından da yağ çıkarılır. Hamuru hayvanlar için yem olarak kullanılır. İl tarımında şeker pancarı, ayçiçeği ve patates önemli bir yere sahiptir.

İklim

İç Anadolu’nun tüm bölgelerinde olduğu gibi Afyonkarahisar’da da karasal iklim hâkimdir. Ancak bu karasal iklimin yanı sıra Ege Denizi’nden gelen hava akımlarının etkisi altındadır ve bu da iklimi biraz yumuşatır. Afyonkarahisar iklimi, yazları sıcak ve kurak, ilkbaharları ılık ve yağışlı, kışları soğuk ve karlı olarak tanımlanmaktadır. 1015 metre yükseklikte bulunan Afyonkarahisar ilinin yıllık ortalama sıcaklığı 11.2 derecedir. En soğuk ayın ortalaması 0,3 derece iken, en sıcak ayın ortalaması 22.1 derecedir. Kaydedilen en düşük sıcaklık 30 Aralık 1948’de 27.2 dereceydi. 14 Ağustos 1953’te ulaşılan 37.8 derece, ilin rekor sıcaklığıdır. İlkbaharların yağışlı ve kışların karlı geçtiği Afyonkarahisar’ın yıllık yağış ortalaması 461 mm’dir. Yaz aylarında özellikle ağustos ayında yağan yağışlar sağanak şeklinde olup ilin yararına değil zararınadır. Bu özelliğinin dışında yazlar kurak ve sıcaktır.

Afyonkarahisar Ege bölgesinde olmasına rağmen Ege iklimi ile uyumsuzdur. Afyonkarahisar’ın iklim koşulları, rakım ve denizden uzaklığı nedeniyle İç Anadolu iklimine benzer. Daha çok kışları soğuk ve karlı, yazları sıcak ve kurak olan bir bozkır iklimi görülür. İlkbahar ve sonbaharda yağış yağmur şeklindedir. En sıcak ayın ortalaması 22.1 derece, en soğuk ayın ortalaması ise 0.3 derecedir. Afyonkarahisar’da bugüne kadar karşılaşılan en düşük sıcaklık – 27,2 derece (30.12.1948), en yüksek sıcaklık ise 39.8 derece (29.07.2000)’dir.

Bitki Örtüsü

Afyonkarahisar’ın doğal bitki örtüsü karasal iklimin izin verdiği kuru orman topluluklarıdır. Dağlık alanlarda varlığını sürdüren bu ormanlar, ovalardan tamamen kaldırılmıştır. Ormanların tahribi sonucu ilin ovaları bozkır görünümü almıştır. İlin kuzey ve batısındaki yüksek dağlık alanlar karaçam ve ardıç ormanlarının yayılış alanlarıdır. Burada ormanın üst sınırı 1800-1900 metreye ulaşıyor.

Ovalar tamamen açık. Ovalarda dere boyunca söğüt ve kavak ağaçları, durgun suların kıyılarında sazlıklar bulunur.

Afyonkarahisar çevresindeki bitki örtüsü daha çok step özelliği gösterir. Arazisinin %14,6’sı ormanlıktır. Yaylalar ve yaylalar çoğunlukla bozkır bitkileriyle kaplıdır.